روحانی و بحران محبوبیت

اصلا خوشحال نشدم وقتی در موج میلیونی راهپیمایان 22بهمن، به ندرت کسی را میدیدم که عکس رییس جمهور را بالای سر بگیرد. تحلیل این پدیده با پشتوانه ی نظری رأی شکننده و حداقلی روحانی درانتخابات 24 خرداد92، زمزمه ی افول محبوبیت نماد دولت در تفکر انقلابی آحاد ملت را پررنگ میکند.

 

با توجه به مشکلات ساختاری کشور، عامل محبوبیت رئیس جمهور و اعضاء دولت همواره یکی از مهمترین عوامل پیشبرنده ی سیاست های کلان اجرایی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بوده است و روسای دولت های گذشته در برهه ای به بهترین شکل از این ظرفیت استفاده نموده و متقابلا با فرسایش این ظرفیت ، فرصت های متعددی را از دست داده اند تا آنجا که به محبوبیت عمومی گفتمان اجرایی حاکم وقت لطمه زده وحتی زمینه ی تکرار دولت های همسورا کم رنگ نموده اند.

 

صد البته محبوبیت و حمایت اجتماعی اولیه نسبت به دولت های قبل به مراتب بیشتر وعمیق تر از دولت فعلی بوده و شخصیت کاریزمای دو رییس جمهور گذشته در ایجاد این محبوبیت نقشی محوری داشته است. (عامل مهمی که رئیس جمهور فعلی از آن بی بهره یا حداقل کم بهره است).

 

کاهش این سرمایه های حیاتی(محبوبیت وشخصیت کاریزماتیک رئیس دولت) ممکن است در آینده بحران های جدی برای نظام اجرایی ایجاد نماید. 

 

از اینرو ضروریست آقای روحانی و معتمدین ایشان  طرحی نو دراندازند و رفتارهای کاهنده ی محبوبیت اجتماعی را شناسایی و از ارتکاب آن پرهیز نمایند. برآنیم اشاره ای مختصر به برخی عوامل و رخدادهای احتمالی کاهش محبوبیت مسئولین اجرایی داشته باشیم:

 

1-حرکت برخلاف مدارعزت یکی از عوامل مهم کاهش محبوبیت سیاستگذاران است. گفتمان وادادگی وتزلزل به ویژه در مقابل دشمنان همیشگی ملت ایران، موجب ویرانی بنای محبوبیت دولتمردان است. تجربه سیاسی ملت ایران نشان می دهد محبوبترین دولت ها در خاطرات مردم، مقاومترین آنهاست. پر واضح است "مذاکره بازی غیرشفاف" در کاهش محبوبیت نقشی چشمگیر دارد.

 

2- مردم دین مدارند. آنجا که احساس نمایند مقدسات مورد هجمه قرار میگیرد از باعث و بانی آن روی میگردانند. حمایت وزیر ارشاد از خوانندگی زنان، توهین نشریات زرد به مبانی دینی،تجلی ابتذال در برخی محصولات فرهنگی دولت(بخوانید جشنواره فیلم فجر)، اصرار برتصمیماتی از جنس رهایی ممیزی کتاب و... از مصادیقی است که ممکن است به قهر عاطفی ملت با دولتمردان منجر شود.

 

3- مردم نظام اسلامی و قانون اساسی را از عمق جان دوست دارند. آنجا که در سال 88 برخی در مقابل این نظام ایستادند مردم از آنها دل بریدند. به کارگیری عوامل یا حداقل پیاده نظام کودتای نرم سال 88 در سطوح بالای دولت و لایه های میانی موثر( مانند مسئول انتصابات استانی وزارت ارشاد، معاون و مشاور وزیر علوم و...) بر بی میلی مردم به دولت خواهد افزود.

 

4- رفتارهای چند وجهی و غیر شفاف از دیگر عوامل کاهش محبوبیت است. فرض کنید مسئولی مدام دم از آزادی بیان و شکوفایی انتقادات درون خانواده نظام میزند! در همان زمان در فاصله کمتر ازچند ماه رسانه های انقلابی آماج فشار کم سابقه ( آنهم با چاشنی امنیتی) و بعضا توقیف قرار میگیرند. ویا تصور کنید مسئولی " نقدپذیری و آستانه

محسن منصوری ) رجا نیوز)