توهم جنگ نرم يا جنگ نرم توهم

عبدالمجید خشنود: فراموش نمی کنيم كه در دوران دولت اصلاحات يك موج شديد رسانه اي خودنمايي مي كرد كه از سوی برخی تريبون داران رسانه ای دوم خردادي به آن دامن زده مي شد تا روحيه استکباری را از ايالات متحده آمريکا بشويد، اين دولت را يک دولت صلح طلب جلوه دهد و سران آن را منجی های جهانی نشان دهد.
 
آنها بسيار تلاش کردند تا در ارتباطات نزديک برخی از وابستگان، چراغ سبزهای دو طرفه تبادل کنند تا شرايط برای صلح و دوستی هموار گردد. تغيير تعبير “خصومت و دشمنی” به عبارت “بی اعتمادی” يکی از کارکردهای اصلی اين فرايند بود. 

در اين زمينه بسيار تلاش صورت گرفت و تا حدی نيز موفق شدند. اما در اين ميان، اتفاقات جالبی رخ داد که باعث شد همه رشته های آن جماعت به اصطلاح صلح دوست پنبه شود. در حالی که برخی عناصر داخلی مشغول پاک کردن حافظه تاريخی ملت ايران در زمينه خصومت های ايالات متحده بودند و اين موضوع را در قالب توهم توطئه مطرح می کردند، رييس جمهور آمريکا کشور ايران را محور شرارت خواند.
 
اتفاق های جالب ديگر، پس از حادثه 11سپتامبر، هجوم وحشيانه آمريکا و برخی دولتهای غربی به افغانستان و عراق و آشکار شدن دوباره چهره واقعی اين دولت های مستکبر بود. در آن دوران و پس اين حوادث کم کم سخنوران به ظاهر صلح طلب خاموش شدند و دم بر نياوردند.
 
حال و پس از روشن شدن برخی حقايق و سفر بعضی از عناصر اصلی چنين جريانهايي به دامان ايالات متحده مشخص گرديد که هدف اصلی آنها از چه قرار بوده است. به تعبيری "دامن استکبار" را پاک کردن خود يک سياست هدايت شده "استکباری" بود. 

امروز نيز مشاهده می کنيم که پس از گذشت يک سال از فتنه ای عميق که به اعتراف مسببان آن در داخل و خارج، فضای سايبری نقش بزرگی در آن داشت، برخی از عناصر، موضوع توهم جنگ نرم را مطرح می کنند. اين در حاليست که در سالهای اخير، اسناد روشن و متقنی در زمينه فعال سازی شبکه های سايبری و تغيير جهت اهداف دشمنان به سمت جبهه های نرم وجود دارد. 

بودجه گذاری های هدفمند در اين زمينه و مصاحبه های کارشناسان سياسی غربی برخی از استدلالات در اين مورد است. اما، ابعاد فتنه سال 88 خود به دليل روشن تری برای جنگ نرم عليه کشور تبديل گرديد به گونه ای که خود غربيها نيز در اين زمينه اعتراف کردند. آيا هماهنگی شبکه های اجتماعی و خبری در عمق فضای کشور و تشويق فتنه گران به بکارگيری اين ظرفيت ها، گويای مختصات تمام عيار يک جنگ نرم نبوده است؟ 

نکته جالب در اينجا اين است که برخی از اين سخنوران، نادانسته از همين ابزار نرم برای القای توهم بودن جنگ نرم بهره می گيرند. اين نشان می دهد که به قدری از فضای اصلی فاصله دارند که گويا مختصات کامل جنگ نرم هنوز برای برخی از اين به اصطلاح کارشناسان ناشناخته مانده است. به عبارتی می توان اين موضوع را دريافت کرد که انکار جنگ نرم با اين شيوه، خود بخشی از پروژه جنگ نرم محسوب می گردد. لذا بايد مراقب جنگ نرم “توهم خواندن جنگ نرم ” بود.