بهتر از اين نمي شد به نام انزوا زمينه ساز قدرت و نفوذ ايران شد

«سياست دولت اوباما در عراق دچار درهم ريختگي است و همين باعث هرچه پررنگ تر شدن نقش ايران شده است.»
هفته نامه آلماني دي ولت در ارزيابي تحولات سياسي جديد عراق تاكيد كرد: يك پيامد نگران كننده سياست آمريكا پررنگ تر شدن نقش ايران در عراق است زيرا اين كشور مالكي را براي سمت نخست وزيري ترجيح مي دهد. بنابراين درست در زماني كه ايالات متحده براي انزواي جهاني ايران به دليل برنامه اتمي اين كشور در تلاش است، در عين حال موقعيت منطقه اي ايران را تقويت مي كند.
نشريه آلماني مي نويسد: اختلاف آمريكا و ايران به مسئله اتمي محدود نمي شود. تلاش هاي آمريكا براي آغاز دوباره سازش بين اسرائيل و تشكيلات خودگردان فلسطيني با مقاومت شديد ايران روبروست كه همچنان سياست سي ساله خود را ادامه مي دهد. ايران، هم بر نقش آفرينان دولتي نفوذ زيادي دارد و هم بر نيروهاي غيردولتي كه حمايت آنها از برقراري صلح پايدار در خاورميانه اجتناب ناپذير است.
دي ولت ادامه مي دهد: پيامدهاي اين سياست غلط آمريكا خود را نشان داده اند و به قدرتمندي و پشت گرمي رئيس جمهور ايران محمود احمدي نژاد منجر شده اند كه در جريان ديدار خود از لبنان، از جمله از منطقه اي در نزديكي مرز اسرائيل كه در اختيار حزب الله است ديدن كرد. تنها به يك شكل مي توان موضع به هم ريخته و سردرگم آمريكا را توضيح داد. مسئله، وعده اي است كه اوباما در جريانات انتخابات رياست جمهوري آمريكا داده بود مبني بر اينكه در دوره اول رياست جمهوري خود نيروهاي آمريكايي را از عراق خارج كند. بدين ترتيب اوباما، كار بوش را مي كند كه گذاشت سياست مربوط به عراق را برنامه انتخاباتي در آمريكا و نه منافع اين كشور- چه برسد به منافع عراق- تعيين كند. دولت بوش اصرار داشت عراق بايد به چندين «نقطه عطف» دست يابد. تنها براي نمونه، انتخاباتي كه عراق آمادگي آن را نداشت و تصويب قانون اساسي ظرف شش هفته، فقط به اين دليل كه بتواند قبل از انتخابات رياست جمهوري در سال 2004 يا انتخابات ميان دوره اي كنگره در سال 2006 موفقيت هايي نشان دهد.
دي ولت نوشته است: به روشي مشابه دولت اوباما مي كوشد آن چيزي را كه ساده ترين راه براي ايجاد دولت جديد در عراق مي داند به ديگران تحميل كند حتي اگر اين راه به سود ايران باشد، نه چون در جهت منافع آمريكاست بلكه براي اينكه قبل از تبليغات انتخابات آينده هرچه سريع تر نيروهاي آمريكايي را از عراق خارج كند. سياست دولت عراق باعث تقويت منطقه اي ايران به ضرر متحدان آمريكا مي شود و زيرآب تلاش هاي آمريكا را در خاورميانه مي زند و پروژه عراق را كه در ابتداي كار است تضعيف مي كند. نتايجي از اين بدتر براي منافع امنيتي آمريكا در اين منطقه مهم كمتر قابل تصور است.
نويسنده اين تحليل، فيصل امين رسول از عناصر عراقي نزديك به آمريكاست كه در زمان قدرتمندي و نفوذ اشغالگران، براي مدتي سفير عراق در سازمان ملل بود.