در درس خارج فقه رهبر معظم انقلاب عنوان شد؛ امامت و دفاع از آن

شبکه ایران: رهبر معظم انقلاب، مطابق برنامه همیشگی قبل از شروع درس خارج فقه خود در جلسه روز یکشنبه 7 آذر 89 به بیان حدیثی از رئیس مکتب تشیع پرداختند که به اهمیت دعوت اطرافیان به مسأله امامت و نحوه دفاع از آن می‌پردازد.
متن حدیث به همراه بخشی از توضیحات معظم له به شرح ذیل است:
فی الکافی عنه علیه السلام، قیل: «إنّ لی أهل بیتٍ و هُم یَسمعون منّی»
کسی از حضرت صادق (ع) سؤال کرد که من اهل بیتی دارم، خانواده‌ای دارم، "و هم یسمعون منی" یعنی از من حرف شنوی دارند.
أفَأدعوهم إلی هذَا الأمر؟
آیا آنها را به این امر دعوت بکنم؟ امر یعنی مسأله امامت، توجه کنید این تعبیرات در لسان ائمه رایج بوده می‌گفتند "این امر"، "این قضیه" تصریح هم نمی‌کردند [که منظورشان مسأله امامت است] ابهامی هم نداشته برای آنها. مکرر عرض می‌کردند به ائمه "متی هذا الأمر؟" می‌پرسیدند کی این امر (امامت) تحقق می‌یابد؟ ماجرای عظیمی است که ماجرای چالش ائمه تا رساندن به تحقق جامعه علوی که کمتر توجه به آن شده است.
پرسید به تشیع و امامت دعوت بکنم یا نه؟
ببینید اوضاع را، خود شخص شیعه و معتقد به امامت و خانواده‌اش اصلاً اعتقاد نداشتند. در چنین اوضاعی می‌گوید به امر امامت دعوتشان بکنم؟
قال (ع): نَعَم، حضرت فرمود: بله دعوت کن.
إنّ اللّهَ عزَّ و جلَّ یقولُ فی کتابه: «قُوا أنفسکم و أهلیکم ناراً...»
(حضرت در ادامه حدیث فرمودند که خداوند متعال در کتابش می‌گوید: خود و خانواده خویش را از آتشی که آتش گیره آن سنگ و بشر است، بر حذر دارید.)
بنابر این فقط نسبت به خودت تکلیف نداری نسبت به اهل و خانواده‌ات هم مسئولی.
درباره خانواده در زمان ما که جامعه شیعی هستیم این صدق نمی‌کند لکن در حد نفوذ کلمه مشمول حدیث هستیم. هر کسی دایره نفوذ کلام و سماعش هرچه قدر هست به همان میزان مسئولیت دارد. [یعنی هر کس به میزان موقعیت و اندازه حرف شنوی که دیگران نسبت به او دارند باید اطرافیان را دعوت کند و انذار دهد.]
ثانیاً مسأله امامت لایه‌هایی دارد؛ لایه اول اینکه بپذیرد حق با این بزرگواران است. لایه بعدی باز کردن ابعاد این موضوع است. کسانی که می‌توانند باید باز کنند. البته همانطور که عرض کردیم باید متقن باشد وگرنه مفید نیست، نه تنها مفید نیست بلکه مضر است. گفتیم که دفاع بد از حمله حریف بدتر است! مکرر مشاهده می‌شود در دفاع از دین، قرآن و... خوب عمل نمی‌شود.