نيويورك تايمز: سر در آخور كرده ايم و مدام قدرت آمريكا رو به افول مي رود

قدرت آمريكا رو به افول است و حمايت واشنگتن از متحداني بدنام باعث گسترش خشم مردم خاورميانه شده است.
به گزارش کیهان، توماس فريدمن تحليلگر آمريكايي در مقاله اي كه مشتركا در روزنامه هاي نيويورك تايمز و هرالد تريبيون چاپ شد نوشت «بله من هم بدم نمي آيد ايميل هاي بقيه را بخوانم. مرور اسناد ويكي ليكس برايم بسيار جالب بود ولي اين كه در فاصله ميان خطوط اين افشاگري ها چه مي گذرد مبحث ديگري است. ويكي ليكس پيامي دردناك و صريح را در خود جاي داده است: قدرت آمريكا در حال زوال است. شايد بتوان همه چيز را در چند جمله خلاصه كرد؛ عربستان سعودي و ديگر اعراب منطقه از واشنگتن مي خواهند كه تاسيسات هسته اي ايران را منهدم كند تا آنها در خفا پيروزي خود بر ايران را جشن بگيرند. البته مطمئن باشيد كه بعد از حمله ما به ايران، شهروندان عرب به كوچه و خيابان مي ريزند و عروسك هاي عموسام را به آتش مي كشند. اين مساله در نفرت اعراب از ديكتاتورهايي ريشه دارد كه بر جهان عرب حكمراني مي كنند و آمريكا از آنها حمايت مي كند».
تحليلگر آمريكايي ادامه مي دهد: حواستان هست؟ در حالي كه بنابر اسناد ويكي ليكس سعودي ها از آمريكا مي خواهند به برنامه اتمي ايران پايان دهند، همين سعودي ها تامين كننده مالي شبه نظاميان طالبان در پاكستان و افغانستان هستند كه در قالب انجمن خيريه، مدرسه و مسجد به كشتار و ترور مشغول شده اند و آن هم با پول نفتي كه به آمريكا مي فروشند. اما فكر نكنيد آمريكا هيچ متحدي هم ندارد، احمدضيا مسعود، معاون رئيس جمهوري افغانستان در سال هاي 2004 تا 2009 كه حالا در دبي زندگي مي كند و به گفته اين اسناد، يك بار در گمرك با 52 ميليارد دلار پول نقد گير افتاده است. آمريكا مجبور است با پرداخت پول به اين افراد دو چهره، يكي از چهره هاي اين افراد را براي آمريكا، آن هم در محافل خصوصي و عمومي نگه دارد.
وي مي افزايد: هنوز حواستان به من هست كه؟ بله اينها مثلا متحدان ما هستند. كساني كه هيچ رتبه اخلاقي مورد تاييد ندارند. باشد. حالا اين سعودي ها، اعراب خليج فارس و افغانستان و پاكستان به ما مي گويند كه «ما شايد خيلي هم خوب و عالي نباشيم ولي كساني كه شما مي خواهيد جاي ما را با آنها عوض كنيد، از ما خيلي بدترند. طالبان و القاعده يك چهره دارند آنها در محافل عمومي و خصوصي يك چيز مي گويند؛ از آمريكا متنفر هستند.» اگر ما فقط رژيم هاي بد را مورد حمايت قرار دهيم آن هم به دليل اين كه دنباله روي ما هستند، چرا كاري براي اصلاح آنها نمي كنيم؟ همين نكته ما را به پيام خيلي از اين مبادلات ديپلماتيك و فاش شده مي رساند «آمريكا قدرت چانه زني را از دست داده است».
فريدمن تاكيد كرد: پنجاه سال پيش، جهان به راهي ديگر شكل مي گرفت و ارزش ها متفاوت بود چون آمريكا قدرت اين را داشت كه آن ارزش ها را پايه گذاري كند. ما به دليل اعتياد دوگانه خود به نفت خاورميانه و اعتبار مالي چين، به تدريج آن را از دست داديم و اسناد ويكي ليكس نشان مي دهد چگونه فقط سر در آخور كنيم و هيچ كاري از دستمان برنيايد. من از برخي از اين مشكلات باخبرم، مثل اين كه چه سخت است با يك دولت ناكارآمد و حكومت شكست خورده در پاكستان كه از قضا بمب اتمي هم دارد، روبرو شد و قطع اعتياد به نفت و يا بازار اعتباري به حل آنها كمكي نمي كند. اما با اين كار، قدرت چانه زني ما بالا مي رود و اگر اين كار را نكنيم، بيش از پيش خاورميانه از دست مي رود و كاري هم از دست ما بر نخواهد آمد.