ما كه گفتيم گوسفند نباشيم پلتيك اعتصاب غذا را هم سوزانديم و رفت

نمايش اعتصاب غذاي چند نفر از آشوبگران دستگيرشده با افتضاح تمام شد اما گويا سرزنش عليه معركه گيران سياسي در اين ماجرا تمامي ندارد.
كساني چون موسوي و كروبي و عبدالله نوري و برخي سركردگان نهضت آزادي و جبهه ملي تلاش كرده بودند ضمن بهره برداري از اين نمايش، خود را در حاشيه نگه دارند و همين امر باعث انتقادهاي گسترده در محافل ضد انقلابي شده است. نويسنده سايت خودنويس در تحليلي با اشاره به اين كه «قبلا به رهبران جنبش سبز تاخته و گفته بوديم كه در ماجراي اعتصاب غذاي زندانيان گوسفند نباشيم»، نوشت: چند وقت كه گذشت واكنش ها شروع شد، واكنش تاثيرگذار را مهندس موسوي با نوشتن بيانيه اي ايجاد كرد كه در آن با تاكيد بر شنيده شدن صداي اعتراض زندانيان از آنان خواسته بود اعتصاب غذاي خود را بشكنند بعد از او هم واكنش هاي ديگر هم شروع شد و از جبهه مشاركت تا فعالان ملي- مذهبي همگي واكنش نشان داده و تمامي شان هم همان طور كه پيش بيني مي شد حركت در مسيري را پيش گرفتند كه مهندس موسوي در آن پيشگام شده بود. اصلي ترين مسئله در آن درخواست از زندانيان براي شكستن اعتصاب غذا بود. شخصا از اين واكنش ها شگفت زده شدم. در نظر داشتم كه احتمالا بايد پيام ها به زندان برسد وگرنه صدور آنها بي معنا خواهد بود. شگفتي خودم را پنهان كرده بودم. اما وقتي اعتصاب غذا خاتمه يافت پرسش ها سر باز كردند. از خودم پرسيدم چرا واكنش ها در اين مسير پيش رفت؟ اين برداشت درست است كه معناي پيام موسوي و پيام هاي مشابه عدم حمايت از حركت زندانيان بود. موسوي با درخواست خاتمه اعتصاب غذا در واقع همان حركت را كه در 22 خرداد امسال تكرار شد، ادامه داد. اين بار هم موسوي زندانيان را تنها مي گذاشت. وقتي دستگير شده ها اعلام كرده بودند براي پيگيري خواست شان اعتصاب غذا را ادامه مي دهند، چه طور يك دفعه پشت آنها خالي مي شود و اعلام مي شود اعتصاب غذا ادامه نيابد؟
اين سايت ضد انقلابي اضافه كرد: زيان عمده حركت آقايان و خالي كردن پشت بازداشت شدگان اين بود كه يكي از مهمترين حركت هاي اعتراضي زندانيان را از آنها گرفت و آنها را خلع سلاح كرد. تنها سلاح زنداني كه مي توانست با قمار روي آن به خواسته هايش دست پيدا كند، سوخت. حالا اگر هر زنداني اي اعتصاب غذا كند مسئولان اهميتي به آن نخواهند داد و مسئوليت جان آنان را برعهده «بزرگا ن شان» خواهند گذاشت و اعتصاب كننده نيز مجبور خواهد شد اعتصاب غذاي خود را بشكند، يا اصلا اعتصاب غذا نكند؛ چه، مي داند اين حركت دستاوردي نخواهد داشت. زماني كه حكومت فهميد پشت زندانيان خالي شده و مي تواند اصلا منكر اين موضوع شود و زندانيان كه مي ديدند ديگر راهي نمانده و همه با حمايتي نصفه و نيمه از حركت شان از آنها خواسته اند اعتصاب غذا را بشكنند، اعتصاب غذاي خود را شكستند، زندانيان ديدند هزينه اي كه دارند از جانشان خرج مي كنند بيهوده است. حالا هم برخي از آنها همچنان در وضعيت سابق خود هستند يعني تحمل اين همه سختي عملا نتيجه اي دربر نداشته است. شخصا مسئوليت اين موضوع را برعهده بي تدبيري موسوي مي گذاريم.