مسئول پروژه تحريم ايران در دولت اوباما استعفا كرد

استعفاي استوارت لوي، مسئول پروژه تحريم ايران در دولت آمريكا تنها به فاصله 2 روز از پايان مذاكرات اسلامبول، نشان مي دهد كه خلأهاي استراتژي باراك اوباما در مقابل ايران در حال تبديل شدن به گسل هايي پر ناشدني است.
به گزارش کیهان به نقل از پايگاه اينترنتي irannuc.ir، لوي كه يكي از 3 بازمانده دولت بوش پسر در كابينه دموكرات هاست (ويليام برنز معاون سياسي وزير خارجه و مسئول پرونده ايران، و رابرت گيتس، دو نفر ديگر هستند) مسئوليت پروژه تحريم ها در هر دو دولت را برعهده داشته و مقام هاي آمريكايي عموما او را فردي موفق معرفي كرده اند. لوي كه به گفته خودش پس از پايان دولت بوش، ناباورانه و با يك تلفن از كاخ سفيد به دولت بازگشت، ماموريت داشت تمام روابط تجاري و مالي ايران با جهان خارج را به اين بهانه كه اين روابط ممكن است به پروژه ادعايي ساخت سلاح هسته اي كمك كند، قطع كند. زماني كه لوي دوباره به كار دعوت شد برخي تحليلگران تاكيد كردند اين بدان معناست كه تحريم ايران جايگاهي كليدي در استراتژي آمريكا دارد و بعدها معلوم شد كه به رغم ادعاي تعامل از جانب اوباما، اين تحليل كاملا صحيح بوده است.
لوي يك صهيونيست متعصب بود و بسياري از رسانه هاي غربي عقيده داشتند در اقدام عليه ايران، علاوه بر ماموريت هاي دولتي انگيزه هاي شخصي هم دارد. او اكنون از سمت خود استعفا كرده و تيموتي گايتنر وزير خزانه داري آمريكا، ديويد كوهن دستيار وي را به جاي او كانديداي معاون وزارت خزانه داري در امور ضد تروريسم كرده است. كايتنر بدون اشاره به دليل اين استعفا گفته است: «اين تغيير هيچ تاثيري بر سياست يا توانايي ما در زمينه اجراي سياستهاي تبيين شده از سوي باراك اوباما نخواهد گذاشت». تحليلگران مي گويند همين كه نام جانشين لوي رسما اعلام شده نشان مي دهد استعفاي او قطعي است و احتمالا سنا هم در تاييد پست جانشين او مشكلي نخواهد داشت.
تحليلگران در تهران دو علت را در اين استعفا به جد دخيل مي دانند. علت اول اين است كه لوي اختلافاتي جدي با ويليام برنز مسئول پرونده ايران در وزارت خارجه آمريكا داشته و همين روند سياستگذاري در اين باره را مختل كرده بود. علت دوم اما به شكست زود هنگام و بسيار واضح پروژه تحريم ها در رسيدن به هدف خود يعني تغييرمحاسبات استراتژيك ايران باز مي گردد. لوي ماموريت داشت اجراي تحريم ها عليه ايران را به يك رويه جهاني تبديل كند اما اخيرا روشن شده اين تحريم ها حتي در خود آمريكا هم نقض مي شود. تاثيرناپذيري محاسبات استراتژيك ايران از تحريم ها روشن تر از هر جاي ديگر در مذاكرات اسلامبول آشكار شد؛ جايي كه آمريكايي ها انتظار داشتند ايران در اثر فشار ناشي از تحريم ها آماده امتيازدهي شده باشد اما آنچه مشاهده كردند كاملا برعكس بود.
در واقع به نظر مي رسد اين استعفا يك اعتراف با صداي بلند به شكست پروژه تحريم هاست. پروژه اي كه اهدافي بسيار بلند داشت اما به نتايجي بسيار كوچك هم نرسيد.