هرچه اپوزيسيون بيچاره است آمريكا بدبخت تر است

چرا آمريكا و غرب با وجود حمايت گسترده از اپوزيسيون، ناتوان از اثرگذاري بر تحولات ايران است؟
به گزارش کیهان، محمد تهوري از همكاران فراري نشريات زنجيره اي كه به همراه همسرش فاطمه حقيقت جو در آمريكا زندگي مي كند، در پاسخ به پرسش فوق، ضمن اين كه از مداخله خارجي دفاع مي كرد نوشت: اپوزيسيون ايران از پتانسيل نقش آفريني آمريكا محروم است. ضعف عنصر خارجي در حمايت از اپوزيسيون دلايلي دارد از جمله اين كه روابط ديپلماتيك ايران با آمريكا كاملا قطع است و بنابراين اپوزيسيون شانس برخورداري از فشار سياسي آمريكا بر ايران را ندارد. به همين دليل هم آمريكا در قبال ايران دست بسته و كم رمق حركت مي كند. كشورهاي اروپايي هم توانايي تاثيرگذاري چنداني بر دولت ايران ندارند.
وي ادامه مي دهد: ايران هنوز عضو سازمان تجارت جهاني نشده و بنابراين مكلف به هماهنگ كردن خود با نظام اقتصاد بين الملل نيست. بنابراين مجاري اعمال فشار اقتصادي به ايران جهت تغيير رفتار آن هم تا حدود زيادي مسدود است. از آن سو، نفت ايران، يك گوهر در چرخه تامين انرژي دنياست و چشم پوشي از اين گوهر در دنيا آسان نيست.
وي افزود: علاوه بر موارد فوق الذكر، دولت ايران در طول سي سال گذشته چنان هوشمندانه هرگونه همكاري با خارج را به امري مذموم تبديل كرده كه حتي ليبرال ترين چهره هاي اپوزيسيون در نزديكي [علني] با عناصر تعيين كننده و كليدي [خارجي] دچار ترديد و شك مي شوند، چه رسد به همكاري مشترك در دوره گذار. ختم كلام اينكه كماكان ضعف عنصر بيروني به طور جدي باقي است و از اين رو حاكميت در سركوب اپوزيسيون ذره اي عقب نشيني نكرده است. ترميم اين ضعف عنصر بيروني، ضرورتي اجتناب -ناپذير است.
اين مهره فراري و همكار موسسات بدنام آمريكايي اگرچه تهور فراواني در دعوت به همكاري با بيگانگان به خرج داده اما توضيح نمي دهد اپوزيسيون ورشكسته كه قرار است به خارج تكيه كند، چگونه مي تواند «ضعف مفرط عنصر بيروني» را برطرف كند.