پيرامون اين روزهاي مهاجراني و كديور

سرویس سیاسی جهان:روزهاي اخير، اتفاقات جالبي در جبهه ضد انقلاب در حال وقوع است. صحبت های مهاجراني و كديور به عنوان دو چهره شاخص اپوزسيون، با وجود هجمه و فحاشی گسترده رسانه های ضد انقلاب به این دو، این ظن را برای عده ای تقویت می کند که گویا اینها به ب"ازگشت" می اندیشند.

به گزارش جهان، آنچه که در روزهای گذشته در جبهه ضد انقلاب و رسانه های آن نسبت به عطاءالله مهاجرانی و محسن کدیور رخ داده است، قبل از این نیز پیش بینی می شد. 

امثال مهاجرانی ها و کدیورها و تا همین اواخر برخی از سفرای ایران که کسب پناهندگی کرده اند و به زندگی با ضد انقلاب تن داده اند، به راستی تا کی خواهند توانست حقیقت را به مسلخ برده و انکار کنند. 

عطاءالله مهاجرانی از پاک بودن مقام معظم رهبری سخن گفته و کدیور نیز بر قبول قانون اساسی جمهوری اسلامی و اسلام خواهی تأکید کرده است. 

این دو چهره پیوسته به اپوزسیون خارج از کشور که به آرمان جعلی فرقه سبز نیز علاقه خود را ابراز داشته اند در حالی از این عقاید خود یا بهتر بگوییم از این حقایق سخن گفته اند که باید گفت سرنوشتی غیر از این نیز برای این حقایق به مسلخ رفته متصور نبود و جدای از آن رنگ و بوی این حرفها شاید خبر از اندیشیدن آنها به مقوله ای به نام "بازگشت" می دهد. 

صد البته بازگشت به دامان نظام حتی اگر به قیمت زندان و یا بالاتر از آن برای توبه کنندگان همراه باشد از زندگی در کنار مشتی زباله و اراذل پس مانده از دوران ستمشاهی بهتر و عزت مندانه تر است اما باید دانست که توبه لوازم و اسبابی دارد که بدون آنها نه توبه که تسامح و شاید تمسخر نام گیرد.گر چه بعید نیست این حرفها نیز تاکتیک جدیدی برای فتنه گری باشد، با این حال توبه فتنه گران در هر سطح و جایگاهی هم که باشند شرط وشروطی دارد.

کسی که تاکنون در جبهه اپوزسیون بوده و اینک فکر بازگشتن دارد باید بداند که اول شرط قبول این بازگشت، اعتراف به دروغ های گفته شده و عذرخواهی از ساحت مردم مظلوم ایران است. 

و باید گفت که قبول عذرخواهی از سوی مردم و مسئولان نیز به منزله گذشتن از تقاص خون های ریخته شده از جان های بیگناهی که قربانی هوی و هوس های فتنه گران شدند، نیست. 

می توان به این نکته اذعان کرد که آغوش نظام برای توبه حقیقی این عده باز است اما حتما کسانی هم که به "بازگشت" فکر می کنند انتظار این را ندارند که این توبه کردن به منزله شانه خالی کردن از پاسخگویی در مورد اتفاقات رخ داده و گذشت از قانون در مقابل گناه توبه کنندگان باشد. 

امثال مهاجرانی و کدیور همدست عاملان اصلی فتنه در ایران اسلامی ما محسوب شوند و لکه های خون شهدا و کشتگان این حوادث بر دامان آنها نیز چکیده است، اما باید گفت که توبه در آغوش نظام، به هر قیمتی هم که تمام شود، صد البته با روح غیرت و عزت انسانی سازگارتر است تا با تنها ماندن در میانه فحاشی و کم محلی عده ای که جملگی راهی آتش اند.