به نام مبارزه با دیکتاتور لیبی؛ به کام حمایت از جنایتکار بحرین

شبکه ایران: در شرایطی که مردم لیبی قریب به یک ماه و به لطف سکوت مجامع غربی، تحت وحشیانه‌ترین حملات رژیم قذافی قرار داشتند، شب گذشته شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را صادر کرد که ایجاد منطقه پروازممنوع بر فراز این کشور را اجرایی می‌کند.
پس از این دوران طولانی از سکوت و بی‌تفاوتی، شورای امنیت سازمان ملل همچنین دستور داد تا تمامی اقدامات لازم صورت گیرد تا غیرنظامیان در مقابل حملات نیروهای «معمر قذافی»، دیکتاتور لیبی، مورد محافظت قرار گیرند.
هرچند که این قطعنامه اشغالگری خارجی در لیبی را منع می‌کند اما مقامات آمریکایی اعلام کرده‌اند که به منطقه پرواز ممنوع اکتفا نکرده و ممکن است حملات گسترده‌تری را علیه لیبی ترتیب دهند؛ به ویژه آنکه ناتو هم اعلام کرده تا چند روز آینده به لیبی حمله نظامی خواهد کرد.
با وجود آنکه صدور چنین قطعنامه‌ای از قبل پیش‌بینی می‌شد، اما زمان‌بندی این قطعنامه بسیار قابل تامل است. از یکسو این قطعنامه در حالی صادر شد که به گزارش بی‌بی‌سی، روز گذشته انقلابیون برای اولین‌بار توانستند از هواپیما برضد نیروهای رژیم قذافی استفاده کنند و از سوی دیگر صدور این قطعنامه با ورود نیروهای اشغالگر سعودی و اماراتی به خاک بحرین همزمان شده است.

به نام مبارزه با دیکتاتور لیبی؛ به کام حمایت از دیکتاتور بحرین
با این اوصاف، می‌توان چنین گفت که برخورد با رژیم قذافی به بهانه‌ای برای تحت‌الشعاع قرار دادن اشغالگری در بحرین بدل شده و غرب قصد دارد تا با این مستمسک، افکار عمومی را از توجه به بحرین باز دارد. به این ترتیب قوای اشغالگر سعودی و اماراتی به همراه مزدوران آل‌خلیفه خواهند توانست در بی‌توجهی افکار عمومی به سرکوبگری خود ادامه دهند.
اهمیت بحرین برای آمریکایی‌ها بر کسی پوشیده نیست. این کشور کوچک حاشیه خلیج فارس که قریب به ۷۰ درصد از مردم آن شیعیان مظلوم و فقیری هستند که سال‌هاست با تبعیض و تحت سیطره مظالم رژیم آل‌خلیفه زندگی می‌کنند، مقر ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکاست و بدیهی است که سران کاخ سفید تمایلی به از دست دادن این مقر ندارند. رژیم آل‌خلیفه عملا یکی از ابزارهای حضور نظامی دائم آمریکا در منطقه است و بدیهی است که واشنگتن تمایلی به از دست دادن این رژیم ندارد.
از سوی دیگر، بحرین دروازه ورود به عربستان سعودی است. تا هم‌اکنون نیز انقلاب بحرین توانسته است ناآرامی‌هایی را در مناطق شمال شرقی عربستان به وجود آورد. عربستان صاحب ۲۵ درصد از منابع نفتی اثبات شده جهان است و منبع اصلی تامین انرژی غرب محسوب می‌شود. بدیهی است که غرب هرگونه ناآرامی در این کشور را برنتابد و وارد عمل شود.
ورود نظامیان آل‌سعود به بحرین با چراغ سبز آمریکا و پس از سفر رابرت گیتس به این کشور صورت گرفت و بلافاصله پس از ورود نیروهای اشغالگر نیز، باراک اوباما در تماس تلفنی با ملک عبدالله، حمایت خود را از این اقدام تجاوزکارانه اعلام کرد. در چنین شرایطی مقامات عربستانی نیز به همتایان بحرینی خود مژده دادند که غرب پشت سر این اشغالگری است.

تحت‌الشعاع قرار دادن رسانه‌ها
با این اوصاف، به راحتی می‌توان گفت که غرب قصد دارد با مستمسک قرار دادن برخورد با رژیم قذافی که تا به امروز مزدورانش را رژیم صهیونیستی تامین می‌کرد و همچنین سکوت رسانه‌ای، شعله‌های انقلاب بحرین را خاموش کند. اما کیست که نداند که کسی در برابر اراده ملت‌ها یارای ایستادن ندارد؟
طبعا آمریکایی‌ها دیر یا زود مجبور به تسلیم در برابر اراده ملت بحرین هستند، همانطور که مجبور به تسلیم در برابر اراده ملت تونس و ملت مصر شدند.