گزارش لوموند ديپلماتيك از هويت اسلامي و ضدصهيونيستي قيام خاورميانه

هراس از احتضار آمريكا در خاورميانه سران برخي كشورهاي تحت حمايت اين رژيم را آزار مي دهد.
به گزارش کیهان، اين تحليل را نشريه فرانسوي لوموند ديپلماتيك منتشر كرده و نوشته است: در گوشه و كنار كاخ هاي صدارت در غرب، تمسخر «كوچه و خيابان هاي كشورهاي عرب» امري پيش پا افتاده بود. آيا واقعا نيازي بود كه به خواست و فكر چند صد ميليون نفر توجه شود، در جائي كه در بهترين حالت انتظار مي رفت كه شعارهاي اسلامي يا ضد غربي بدهند، به ويژه كه اين حكومت هاي غربي با رهبران اين كشورها كه نظمي سودمند برقرار كرده بودند، بهترين روابط را داشتند و در حالي كه پادشاهان و روساي جمهوري خودكامه اين كشورها، در خيال «صلح و سازش با اسرائيل» به سر مي بردند؟
نشريه مذكور اضافه مي كند: همه تحليل گران در مورد مصر اتفاق نظر دارند كه كاخ سفيد متفقي وفادار و دوست صادقي را از دست داده است كه از سي سال پيش، استراتژي منطقه اي آمريكا بر دوش او و اسرائيل بود. مصر در جنگ با عراق نيز شركت كرد (1991-1990). در سال هاي اخير، حسني مبارك پرچم مبارزه با «خطر ايران» را در دست گرفته بود. او موفق شده بود توهم «روند صلح» را با فشار آوردن به تشكيلات خودگردان فلسطين جهت ادامه مذاكرات زنده نگهدارد.
او در محاصره غزه شركت كرده و از هر اقدامي براي سازش بين حماس و الفتح جلوگيري كرده بود. در قيام هاي زمستان جاري، معترضان شعاري را به دست گرفته بودند كه به عبري نوشته شده بود «زباني كه مبارك مي فهمد، زبان رهبران اسرائيل است».
لوموند ديپلماتيك با تاكيد بر اينكه مردم مصر قرارداد كمپ ديويد را برخلاف صلح و ثبات مي دانند، تاكيد مي كند: مردم مصر هر بار كه امكان يافتند، همبستگي خود را با فلسطين و لبنان نشان دادند. به هنگام جنگ در تابستان 2006، تصوير حسن نصرالله، رهبر حزب الله در مغازه هاي قاهره به چشم مي خورد، در حالي كه رژيم مصر ماجراجوئي حزب الله را محكوم كرد. شركت كنندگان در تظاهرات امتناع ايران از تسليم شدن به امر و نهي آمريكا و اسرائيل را تحسين مي كنند.
نشريه فرانسوي همچنين از احتضار آمريكا در منطقه خبر داده و نوشت: دولت جديد مصر مجبور است نظر افكارعمومي را درباره غزه و اسرائيل در نظر بگيرد. تحول انقلابي پيش آمده در مصر كشورهاي عربي ديگر را كه به «ميانه روي» مشهورند، نگران كرده است. در راس آن ها عربستان سعودي قرار دارد. ملك عبدالله از مبارك، پيش اوباما وساطت كرد. هراس از احتضار آمريكا در منطقه، سران عرب را مي ترساند. توان آمريكا در ايجاد جبهه وسيعي عليه برنامه هسته اي ايران و برقراري تحريم ها، نه شكست آنان در عراق را محو كرده و نه در گل ماندن آن ها را در افغانستان، استعفاي دولت سعد حريري در ماه ژانويه 2011 در لبنان و رها ساختن مبارك به حال خود، بر هراس اعراب «ميانه رو» افزود: آنان از گسترش جنبش دموكراسي خواهي در يمن و بحرين به وحشت افتاده اند.
دولت نتانياهو در اسرائيل حتي بيش از متحدان عرب واشنگتن نگران است. اسرائيل از تغييرات فعلي كلافه شده و تحرك اسلامگرايان را با سال 1979 و انقلاب ايران مقايسه مي كند. اگر غرب باخته است، مي توان گفت محور ايران و حزب الله و سوريه برنده اند.