اپوزيسيون: خودمانيم! هيچكدام نتوانستيم هيچ غلطي بكنيم!

کیهان نوشت: اظهارات از سر انفعال و فريبكاري خاتمي همچنان با واكنش هاي «اعتراض آميز» يا «توجيه گرانه» محافل گوناگون ضدانقلاب مواجه است. خاتمي به طور مبهم خواستار بخشش طرفين فتنه سبز شده بود!
اين سخنان در ميان محافل اصولگرا حمل بر فرار به جلو و شانه خالي كردن از خيانت هاي موسوي و كروبي و ساير عناصر افراطي مدعي اصلاحات شد. در اين ميان محافل ضدانقلاب تحليل هاي جالب توجهي ارائه كرده اند.
سايت روزنت در مطلبي به قلم يكي از همكاران فراري نشريات زنجيره اي (محمدرضا-ي) نوشت: خاتمي هيچ نسخه جديدي بر زبان نرانده كه شايسته واكنش هاي اين چنيني باشد. خاتمي همين است. مردي كه به تعبير سعيد حجاريان، مرد سياست نيست. جاي خالي موسوي اين روزها بسيار به چشم مي آيد. شورايي كه مدعي راهبري جنبش در غياب موسوي بود، به يك دنباله روي بي عمل و بي اثر شبكه هاي اجتماعي [مجازي] تبديل شده و سيّدخندان هم زمين تا آسمان با موسوي تفاوت دارد.
برخي كاربران شبكه بالاترين هم نوشته اند: -آقاي خاتمي! احساس مي كنيد خيلي زرنگ تشريف داريد يا باهوش؟؟؟ شما سوپاپ اطمينان رژيم شده ايد. وقتي به خودم نگاه مي كنم كه با چه اميد و آرزوهايي با دوستانم به شما رأي دادم، واقعاً متأسف مي شوم. اين همه نيرنگ بس است. ديگر نوبرش را آورده اي-بعضي سياستمدارها نقش ترمزدستي را بازي مي كنند مثل خاتمي. هميشه اندر خم يك كوچه است در حالي كه خيلي ها هفت شهر سياست را گشته اند. او مي گويد من تداركاتچي بودم. او توهم گاندي بودن را هم دارد. 3 ماه از حبس خانگي موسوي و كروبي مي گذرد، در طول اين مدت چند بار ايشان براي حصر آن ها موضعگيري كرده است؟ چندبار نام آن ها را بر زبان آورده است؟ او تنها يار مثلث سبز است كه آزادانه مي تواند فعاليت كند اما دريغ. وقتي كه بايد فرياد بزند ساكت نگاه مي كند و وقتي كه بايد به پيش براند و در محكوميت حصر ياران سبزش بيانيه بدهد، دم از سازش و آشتي مي زند. او همان است كه در 8 سال دولت اصلاحات بود.
- جناب خاتمي بالاخره از خواب بيدار شد تا خون ما را مباح اعلام كند. او به جاي راهكاري براي آزادي دوستان، بيشتر عافيت انديشي مي كند تا مبادا روزي را در اتاق كناري دوستانش بگذارند. خرج كه از كيسه مهمان بود، خاتمي گشتن چه آسان بود. مطمئناً او را وادار خواهند كرد تا توبه نامه صريح بنويسد و راه خود را به كلي جدا كند.
اما سايت نيمه تعطيل جرس درباره سخنان خاتمي موضعي توجيه گرانه در پيش گرفت. جرس اگرچه در مقاله اي به تخطئه مهاجراني پرداخت و نوشت «گهگاه برخي سخنان تعجب آور است. مانند سخنان چندي پيش مهاجراني يا سخنان اخير خاتمي» اما در مطلبي توجيه گرانه به قلم مرتضي كاظميان (از عناصر فراري) تصريح كرد: شاكيان سخنان خاتمي به جاي خاتمي كه بس كمياب است چه افرادي را براي تعامل با صاحبان قدرت در جمهوري اسلامي به مثابه اسكان در اختيار دارند؟
ارگان حلقه از هم پاشيده لندن در تحليل ديگري كه لحني توجيه گرانه دارد، مي نويسد: بايد توجه داشت كه ما يگانه تصميم گير و كنشگر صحنه سياست ايران نيستيم. اگر رفتار ما يكطرفه باشد، مصداق شعارزدگي مفرط و درگيري در فضاي فانتزي خواهد بود و راه به جايي نخواهيم برد. خاتمي با نگاهي معقولانه مي كوشد تا اولين گام را براي تغيير فضاي انسداد موجود بردارد.
مسيح علي نژاد نيز در اين پايگاه اينترنتي نوشته است: چه خوشمان بيايد يا نيايد، پس از دستگيري موسوي و كروبي، تقريباً هرگونه كنش و خيزش و حركت از سوي سبزها متوقف شده است. بي شك ميز مذاكره و سياست ورزي از ملزومات سياست ورزي است. شرايطي كه مخالفان در آن به سر مي برند، فقط نشانگر ضعف يك جريان حذف شده به لحاظ موقعيت سياسي است. از سوي ديگر طرح مسائلي از سوي خاتمي به جاي آن كه مورد استقبال قرار گيرد، مورد اما و اگر واقع شد و مخالفان را چندپاره كرد... اما به دلايل تجربي و عملگرايي، سياستي ناموفق بود و حاكميت نشان داد ذره اي بناي عقب نشيني ندارد.
وي افزود: به نظر مي رسد مي شد با حضور در بطن نظام سياسي، مقابل بسته شدن كامل درهاي تغيير ايستاد ولي اينك عرصه اي براي حضور نمانده است و بيرون از چهارچوب قدرت وقتي هيچ حزب و نهاد و تشكل مدني هم فرصت كنش و حركت سياسي نمي يابد، بايد مراقب بود سرمايه مخالفان به اين سادگي ها به فنا نرود.
اما در اين ميان توجيهات بابك داد، كاتب فراري خاتمي، براي دفاع از وي جالب توجه است. او در وبلاگ خود مي نويسد: «چرا مراقب جنگ رواني رسانه هاي حكومت نيستيم؟ چرا بازي مي خوريم و حرف هاي «كيهان» چرا بايد از گلوي من و شما بيرون بيايد؟ كيهان امروز خطاب به خاتمي نوشته «به توبه خائن اعتمادي نداريم»! آيا بايد ما هم خاتمي را خائن بناميم؟ و مگر ما با ميرحسين موسوي هم همين كار را نكرديم؟ مگر با مهدي كروبي جفا نكرديم، در حالي كه هزار بار شجاعتر از بقيه بود؟ چرا كاري مي كنيم كه ديگر هيچكس «جرأت» نكند وارد عرصه شود و حرفي بزند؟... پشت اسم و عكس فيس بوك پنهان مي شويم و عالم و آدم را به چهار ميخ مي كشيم اما خودمان اهل هزينه دادن نيستيم. و اهل رسيدگي به مشكلات آنهايي كه هزينه داده اند هم نيستيم. در شب اعدام چند نفر چقدر در اين فيس بوك فراخوان آمد كه مقابل اوين تجمع كنيم؟ چند نفر رفتيم؟ خب اگر ما اهل انقلاب يا عمل كردن نيستيم، بگذاريم كساني با روشهاي خودشان در فضاي سياسي كارشان را بكنند. چقدر گفتند موسوي دستگير بشه، ايران قيامت ميشه؟ كجايند؟ چندتايمان پا شديم [طرف خود در خارج كشور است!] برويم از شيخ دفاع كنيم؟ ما مردن را خوب مي دانيم اما فقط براي همسايه!