شوراي هماهنگي سبز يا شوراي تهيه سوژه ؟!

کیهان نوشت: اقدام بامزه شوراي هماهنگي سبز (مقيم پاريس) در دعوت به پياده روي همراه با سكوت، واكنش هاي جالب توجهي را در رسانه هاي اپوزيسيون باعث شد.
نويسنده وبلاگ گودزيلاي سبز (از همكاران شبكه بالاترين) در واكنش به نبوغ تازه عناصر فراري نوشت: جناب شورا به كجا چنين شتابان؟ پياده روي؟ حالا آخرش چي؟ طرف يك ساعت و نيم راه بيخود بياد، براي قدم زدن در پياده رو؟ آخرش چه اتفاقي مي افته؟ فرداش شريعتمداري مي نويسه اومده بودن ورزش همگاني! اصلا شما چه شورايي هستين؟ اگه به دموكراسي اعتقاد دارين، كي شما رو انتخاب كرده و طرف مشورت شما كيه؟
وبلاگ كردستان پرس نيز در همين زمينه نوشت: مخالفان محترم! لطفا در پياده رو مانده و با سكوت متفرق شويد! در پي صدور بيانيه شديد اللحن شوراي راه سبز، مهمترين چيزي كه در اين بيانيه به چشم مي آيد خود را صاحب مخالفان فرض كردن است اما آيا ما حق نداريم از اين اعتماد به نفس شورا در دعوت به پياده گردي انتقاد جدي كنيم و آن را در راستاي هر چه بيشتر به ابتذال كشاندن راهكارهاي مبارزه و بالاتر از آن خود اهداف جنبش بدانيم. اكنون چه شده كه هسته مخفي شورا با چنين بيانيه هاي سردي حاكميت را بيشتر به خنده واداشته و با روحيه اي صدچندان نثارشان كرده؟ آيا هدفي جز اين ندارند كه فرياد ما را به آواز دلنشين و طربناك در گوش حاكميت تبديل كنند؟ آيا با اين روحيه افسرده مي توان دل به درياي خواسته ها سپرد؟ آيا اين عقب نشيني فرصت طلبانه و سوسو زدن نيست؟
يك همكار ديگر بالاترين هم يادآور شده است: اين بود خرداد پرحادثه با همين بي هدفي؟ اين روزها شورايي بي هويت كه خود را وابسته به موسوي و كروبي مي داند با كمال بي تدبيري براي خود تعيين و تكليف مي كند بدون هيچ هدفي و هيچ تدبير خاصي براي خود قرار و مدار نمي گذارد. شوراي باتدبيري كه هيچ ضرري نخواهد ديد و اصلا هويتي ندارد.
نويسنده «شكوه پارسي» هم معتقد است: كساني كه خود را مشغول اين گروه اصلاح طلب كرده اند آيا واقعا اميدي به آنها دارند يا منفعتي از قبل آنها مي برند؟ نقطه روشن ماجرا كجاست؟ من جز سياهي و پس رفتگي چيزي نمي بينم. آنها در تنگناها فقط به كمك رژيم مي شتابند.
يكي ديگر از نويسندگان بالاترين با امضاي كاريزما درباره تحركات شوراي هماهنگي نوشته است: شوراي عزيز! اول لطف كن بگو كي هستي، بعد دعوت كن به پياده روي! قراره براي امام برن تو خيابون؟ ما جونمونو بذاريم كف دستمون بريم خيابون كه شما بگين جمهوري اسلامي مي خوايم و برين دنبال تعامل با رژيم؟ اصلا هدف شما چيه؟ لطفا نگين ما سخنگوي مردميم چون مردم همه جور سليقه و فكري دارن.
دو تن از همكاران بالاترين هم واكنشي با اين ادبيات دارند: «بيانيه شوراي هماهنگي سبز افتضاح بود. آيا اينها اومدن براي نابودن جنبش؟ به شدت نااميد شدم» و «تا كي بايد چوب اين شورا رو بخوريم. چه قدر پيشرفت كرديم! چه قدر مضحك و خنده داره. اين چه جور مسخره بازي و وقت تلف كردنيه؟ چرا ما رو به بازي گرفتن؟».
اما در مقابل اين برخوردهاي اعتراضي، يكي از افراد خارج نشين با امضاي زيره سبز در توجيه دفاع از شوراي هماهنگي اين طور استدلال كرده كه «آقايون سرنگوني طلب كه مي گين پياده روي يعني چي؟ مگه كسي جلو شما رو گرفته، چرا از 25 بهمن حتي يك راهپيمايي هم نتونستين راه بندازين؟ شما كه نمي ترسين چرا كاري نكردين؟