مسابقه بزرگ همبرگر خوری!!

محمود آرامش
 
نظام سرمایه داری بر پایه منطقی استوار است که می توان آن را منطق «دارندگی و برازندگی» نامید. در چنین تفکری، هر کسی به طور کامل اختیار اموال خود را دارد و وظیفه ندارد به دیگران کمک کند. در مقابل، اسلام روش دیگری پیشنهاد می کند. پیامبر گرامی اسلام (ص) می فرمایند: هركس شب را با شكم سير بخوابد درحالى كه همسايه مسلمانش گرسنه سر به بالش بگذارد به من ايمان نياورده است.
 
هر چند وضع مالی عموم جامعه ممکن است نسبت به گذشته بهبود پیدا کرده باشد، اما مگر می توان باور کرد که امروز در کشور گرسنه نداریم؟ آیا به راستی ما جزو شیعیان امام علی (ع) هستیم، که سه روز متوالی افطار خود را به مسکین و یتیم و اسیر بخشیدند؟ که شبانه صدقه می دادند؟
 
اما کاش وضع ما همین بود! کاش فقط در صدقه دادن کوتاهی می کردیم! در حالی که در شهر افرادی گرسنه می خوابند، برگزاری مسابقه «هر چه بیشتر خوردن» چه معنایی دارد؟ آیا «ناجوانمردانه» و «تهوع آور» نیست؟ آن هم لابد به مناسبت میلاد امام علی علیه السلام!