ويكلي استاندارد: حلقه متحدان آمريكا از هم گسيخته است

حلقه هم پيمانان آمريكا در خاورميانه به خاطر قدرت گرفتن ايران و انقلابهاي مردمي از هم گسيخته شده است.
به گزارش کیهان، مجله آمريكايي ويكلي استاندارد در تحليلي نوشت: سخنراني نتانياهو در كنگره آمريكا به مذاق خيلي ها خوش نيامد اما سخنان وي علامتي است از اينكه واشنگتن از نقش قديمي خود در خاورميانه آن هم در هنگامه خطر بازمانده است. نتانياهو اولين كسي بود كه در ملا عام از حقيقت پرده برداشت ولي ديگر هم پيمانان آمريكا، چون سران مصر و عربستان سعودي، متقاعد شده اند كه آمريكايي ها در فضايي خيالي زندگي مي كنند.
لي اسميت سردبير ويكلي استاندارد در اين تحليل تصريح مي كند: همان گونه كه نتانياهو به دقت يادآوري مي كند، توسعه نفوذ ايران و مخالفتش با روند صلح، هنوز مسئله اصلي منطقه است. آن گونه كه وال استريت ژورنال نوشت رياض ديگر باور ندارد كه آمريكا ايران را به چالش بگيرد و دولت سعودي توسط بندربن سلطان دست به كار جور كردن هم پيماناني است كه بتوانند مقابل ايران صف آرايي كنند. شايع است كه عربستان سعودي به عنوان عضو و رهبر شوراي همكاري خليج فارس تاكنون به مراكش و عمان وعده مقدار زيادي وجه نقد داده تا در برابر درخواست هاي پياپي واشنگتن براي اصلاحات مقاومت كنند. عربستان سعودي از آن واهمه دارد كه دامنه اين مسئله سرانجام به خانه آل سعود هم كشيده شود.
مجله وابسته به نومحافظه كاران آمريكايي با اشاره به وضعيت بحراني مصر و از دست رفتن نفوذ كاخ سفيد نوشت: واشنگتن كم كم مي فهمد كه يكي از امتيازات حكومت حسني مبارك در اين اواخر، نفرت كينه توزانه اش از حماس بود. زمامداران كنوني قاهره نمي توانند هزينه اين ولخرجي ايدئولوژيك را بپردازند. آنها مجبورند خود را ضد تفكر و مواضع مبارك نشان دهند وگرنه تا زماني كه واشنگتن خرده حسابها را تسويه نكرده، مصر كه مي تواند در مدار واشنگتن بچرخد از مدار خارج مي شود. نگراني اين نيست كه مصر تماما از مسير خارج شود و به بلوك مقاومت بپيوندد. ولي بيشتر به اين خاطر كه مغازله با ايران مي تواند مشكل ساز شود.
لي اسميت با مرور خاطرات نوكري مبارك مي نويسد: اكنون كه مصر به ستاره اي دوردست تبديل شده، ما دلمان براي آن روزهاي ساده و بي دردسر تنگ مي شود، روزهايي كه واشنگتن منافع خود را از طريق دولت هاي همپيمان تامين مي كرد. به گفته مارتين كرامر تحليلگر بنياد سياست خاور نزديك «كليد فتح خاورميانه در همراه كردن همپيماناني است كه طبيعت سازگاري با هم ندارند. دايره متحدان آمريكا از ائتلاف متحدان ناهمسويي چون تركيه، اسرائيل، مصر، عربستان سعودي و كشورهاي حاشيه خليج فارس تشكيل شده بود. همه مي دانستند كه آمريكا قوي است. پس اگر چندان هم از همراهي با كشورهاي ديگر راضي نبودند با شرايط كنار مي آمدند. اما وقتي تركيه و اسرائيل مسئله پيدا كردند اين دايره از تكامل بازماند و اكنون مصر و عربستان اين حلقه را ترك مي كنند.»
به عقيده كرامر، ايران مي تواند با ايجاد ارتباط با اخوان المسلمين از خيزشها و تحولات منطقه سود ببرد. ايران مي تواند هلال شيعه خود را با هلال اخوان المسلمين تطبيق دهد و حتي جايگزين مي كند؛ اتحادي كه از حزب عدالت و توسعه تركيه تا حماس و اسلامگرايان نوپاي مصر ادامه يافته است. اگر عربستان سعودي و اسرائيل توانسته اند در حلقه آمريكا باشند پس اخوان المسلمين نيز مي تواند بخشي از هلال ايران باشد. ايران و اخوان المسلمين هر دو از بازسازي مقاومت سود مي برند.
سردبير ويكلي استاندارد در پايان اين تحليل نوشت: واشنگتن خود را آماده تصويري از اسلام سياسي با نسخه شيعي و همچنين سني مي كند كه در منطقه در حال بازسازي است. اين كه آيا كاخ سفيد آماده است كه از منافع آمريكا و همپيمانانش در برابر جريان سياست هايي ماهيتا ضد آمريكايي، پشتيباني كند، پرسش ديگري است. سخنراني نتانياهو، و تقلاي عربستان حاكي از آن هستند كه همپيمانان سنتي آمريكا باور ندارند كه اوباما در حد و اندازه اين كار نيست.