نظامي آمريكايي :آدم كشتيم تا سرمايه داران فربه تر شوند

جيمز مديسون يك نظامي آمريكايي است كه در اشغال عراق و جنايات آمريكا در اين كشور مشاركت داشته است. وي از طريق يك ويدئو كنفرانس، به شدت از اقدام خود ابراز شرمندگي كرده است.
به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي، مديسون در اين فيلم كه از طريق اينترنت پخش شده است، مي گويد: از اقدام خود در ارتشي كه بر مبناي نژادپرستي به كشتار مي پردازد، شرمنده ام. مردم كشورهاي اشغال شده (عراق و افغانستان) انسان بودند. از آن پس (پس از جنايت در عراق) گناه مرا فرا گرفته است. هر وقت كه يك مادر با فرزندانش را (در خيابان هاي آمريكا) مي بينم، احساس گناه مي كنم وقتي را به ياد مي آورم كه در عراق مادري را وادار مي كرديم از خانه خود خارج شود و او با عصبانيت فرياد مي كشيد: شما بدتر از صدام هستيد، يا اينكه دختر بچه اي را مي بينم احساس گناه مي كنم، زيرا همانند همان دختركي است كه در عراق بازويش را مي گرفتم و او را به طرف خيابان مي كشاندم.
به ما گفته بودند عليه تروريسم مي جنگيم، در حالي كه تروريست واقعي من بودم و تروريسم واقعي نيز همين اشغالگري ارتش ما بود. سال هاي زيادي است كه در ارتش؛ نژادپرستي به عنوان توجيه نابودي و اشغال كشورهاي ديگر تبليغ مي شود. مدت زيادي است كه نژادپرستي براي توجيه قتل، سلطه گري و شكنجه مردم كشورهاي ديگر استفاده مي شود. نژادپرستي سلاح اساسي اين دولت است كه ويرانگرتر از تفنگ، تانك، بمب افكن و كشتي جنگي است. نژادپرستي، مخرب تر از گلوله هاي توپخانه، بدتر از بمب سنگرشكن است.
آنها (سران آمريكا) مي توانند آخرين سرباز را به هر كجاي جهان اعزام كنند، اما جنگ هنگامي وجود خواهد داشت كه سربازان بخواهند بجنگند تنها دلواپسي طبقه سلطه گر و سرمايه داراني كه با زجر بشر، سود اندوخته اند، افزايش ثروت و كنترل اقتصاد جهاني است. در چارچوب اين راهبرد، بايد بپذيريم كه قدرت و مهارت آنها در متقاعد كردن ما براي ضرورت جنگ افروزي، ستم و استثمار سودمند است. آمران جنگ مي دانند كه ادامه ثروت اندوزي، به مهارت متقاعد كردن طبقات كارگري براي مردن بستگي دارد، تا بتوانند بازار مالي كشوري ديگر را كنترل كنند. ما را متقاعد كنند مردم را بكشيم يا اينكه بميريم، براي اينكه ثابت كنيم قدرت بيشتري داريم. اما اين اشغالگري هيچ سود و نفعي براي سربازان، ملوانان، خلبانان و بيشتر مردم آمريكا ندارد، بلكه رنج بيشتر مي بريم، زيرا به دليل اين اشغال، اعضاي خانواده را از دست مي دهيم و جان خود را دردآور فدا مي كنيم. خانواده ها بايد تابوت هاي پوشيده در پرچم آمريكا را مشاهده كنند. بايد ببينيم دولت چگونه روزانه 450 ميليون دلار هزينه اشغالگري مي كند و كارگران و فقراي آمريكا را براي كشتن مردم كارگر و فقير كشوري ديگر اعزام مي كند.
همزمان سرمايه داران هر روز ثروتمندتر مي شوند. بدون نژادپرستي، سربازان مي فهميدند در مقايسه با ثروتمنداني كه ما را به جنگ مي فرستند، ما منافع مشترك بيشتري با مردم عراق داريم.
وقتي به آمريكا برگشتم، خانواده هايي را ديدم كه به دليل بحران مالي بيهوده و دردآور آواره خيابان ها شده اند. بايد بيدار و آگاه شويم كه دشمنان اصلي ما كشور يا افرادي در دوردست كه نام آنها را نمي دانيم، يا فرهنگ هايي كه نمي شناسيم نيستند، بلكه دشمنان خود را خوب مي شناسيم و هويت آنان را مي دانيم؛ دشمن ما نظام سودطلب حاكم است كه براي نفع خود جنگ مي افروزد، دشمنان ما مديران اجرايي شركت هايي هستند كه هر زمان بخواهند ما را از كار اخراج مي كنند.
شركت هاي بيمه اي كه از ارائه خدمات درماني دريغ و بانك هايي كه خانه هاي ما را مصادره مي كنند، خصم ما هستند بنابراين، دشمن ما در فاصله چندين هزار كيلومتري آمريكا زندگي نمي كند، بلكه هم خانه ما است. اگر متحد شويم و در كنار برادران و خواهران خود مبارزه كنيم، مي توانيم مانع بروز جنگي ديگر شويم، در مقابل اين دولت (دولت آمريكا) بايستيم و جهاني بهتر درست كنيم.