ارزيابي دو كارشناس برجسته از عملكرد هاينونن پورتر: هاينونن آژانس را تحويل آمريكا داد

دو كارشناس برجسته آمريكايي تاكيد كرده اند كه هاينونن اصلي ترين عامل اعمال نفوذ آمريكا در آژانس بوده است.
گرت پورتر خبرنگار با سابقه آمريكايي كه به نكته سنجي و موشكافي شهرت دارد، گفته است: الي هاينونن رئيس مستعفي بخش پادمان هاي آژانس بين المللي انرژي اتمي، در دوره مسئوليت خود اين بخش را به ابزاري براي اسرائيل، آمريكا، فرانسه، انگليس و آلمان عليه ايران تبديل كرده بود.
وي گفته است: هر چند هاينونن سرانجام كنار كشيد اما با توجه به روند سياسي اين نهاد، جانشين وي هم كسي خواهد بود كه درباره پرونده هسته اي ايران، موضع مشابه هاينونن داشته باشد.
وي در مقاله اي كه تيرماه گذشته در پايگاه خبري اينترپرس سرويس منتشر شد نوشت: مهندس اتمي فنلاندي كه روز پنجشنبه پس از پنج سال معاونت مدير در پادمان هاي آژانس بين المللي انرژي اتمي از كار خود استعفا داد، اهرمي بود كه آژانس را به مكانيزم حمايت از تحريم هاي شوراي امنيت عليه ايران تبديل كرده بود.
اين روزنامه نگار مشهور آمريكايي افزوده است: نتيجه تلاش هاي هاينونن انحراف افكار جوامع غربي به سوي اين ديدگاه بود كه ايران تلاش مي كند برنامه تسليحات اتمي خود را پنهان كند.
پورتر گفته است: ولي اعمال نفوذ هاينونن در گنجاندن اسناد اطلاعاتي (جاسوسي) در قالب گزارش هاي رسمي، خشم شديد سياسي هيئت مديره آژانس را برانگيخت زيرامقامات ديگر آژانس بر اين باور بودند كه آن اسناد تقلبي هستند.
به نوشته وي، هاينونن مديريت بخش پادمان آژانس را در ژوييه سال 2005 به عهده گرفت و بلافاصله در همان ماه، دولت جرج بوش براي اولين بار مقامات ارشد آژانس را در جريان مجموعه اطلاعاتي درباره ايران قرار داد.
وي افزوده است: اين اصطلاحا اطلاعات بوش به هاينونن نيز تلاش داشت اين نكته را نمايش دهد كه قصد برنامه تحقيقات هسته اي ايران، نظامي است.
اين روزنامه نگار با سابقه آمريكايي تصريح كرد: پس از آن، آژانس قصد فعاليت هاي اتمي ايران را به سادگي مطالعات منتسب ناميد. در آن زمان دولت بوش به اين نهاد فشار آورد تا اسناد را به منظور متهم كردن ايران در پنهان كاري نمودن برنامه تسليحات اتمي اش به كار ببرد.
به نوشته وي، دولت وقت آمريكا مصمم بود اطمينان حاصل كند كه هيئت حكام آژانس از ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت سازمان ملل به منظور اعمال تحريم ها به عنوان بخشي از استراتژي گسترده تر در مجبور كردن تهران در توقف برنامه غني سازي اورانيوم حمايت مي كند.
اين روزنامه نگار آمريكايي تاكيد دارد: محمد البرادعي مديركل پيشين آژانس و ديگر مقامات كه در امور تحقيقات و گزارش ايران فعاليت داشتند بلافاصله به موثق بودن اسناد مشكوك شدند. طبق گفته هاي دو نويسنده اسرائيلي به نامهاي يوسي ملمن و مير جاويدانفر چندين نفر از مقامات آژانس سال هاي 2005 و 2006 در مصاحبه هايي به آنان گفته بودند كه مقامات ارشد آژانس بر اين باورند كه اسناد از سوي يك سازمان اطلاعات غربي دستكاري شده است.
به نوشته وي، از سوي ديگر هاينونن از راهبرد به كار گرفتن مجموعه اسناد اطلاعاتي به منظور اينكه ايران را در موضع دفاعي قرار دهد، حمايت كرده بود علي اصغر سلطانيه نماينده دائم ايران در آژانس بين المللي انرژي اتمي، از آغاز آن اسناد را ساختگي ناميد. و در نشست هاي شوراي حكام به شماري از شاخص ها از جمله فقدان تمبرهاي رسمي در اسناد از سوي يك مقام رسمي و همچنين نبود هرگونه نشان امنيتي (روي اسناد) اشاره كرده بود.
تنش ها ميان هاينونن و مقامات ارشد آژانس درباره اسناد اطلاعاتي در اوائل سال 2008 زماني كه ايران مستندات دقيقي را براي آژانس فراهم آورد كه فرضيه قبلي كليدي در اسناد اطلاعاتي را نفي مي كرد، افزايش يافت.
تهران توانست رضايتمندانه اين موضوع را ثابت كند شركت كيميا معدن مورد ادعاي اسناد جاسوسي، به منظور پروژه پردازش سنگ معدن اورانيوم ايجاد شده بود ولي پيش از آنكه بتواند به قرارداد عمل كند، بسته شده است.
اين روزنامه نگار آمريكايي در ادامه مقاله خود نوشته است: پس از آن مقامات ارشد آژانس درخواست كردند هاينونن در گزارشات آتي در ارتباط با ايران ميان اين نهاد و اسنادي كه چندان هم موثق نيستند، فاصله بياندازد هرچند به اين هشدار هم توجه نكرد.
با ادامه فعاليت هاي ضد ايراني هاينونن، موضع وي حاكم شد و در آخرين سال مديريت البرادعي بخش پادمان آژانس به ابزاري براي اسرائيل و كشورهاي آمريكا، فرانسه، انگليس و آلمان تبديل شد كه به وي فشار آوردند خلاصه اي از گزارشات اطلاعاتي را كه ترسيم كننده فعاليت هاي اتمي ايران با ادعاي پيگيري برنامه تسليحات اتمي را به عنوان گزارش آژانس منتشر كند.
فشارهاي دامنه دار آمريكا و متحدانش بر ايران، منبع اصلي قدرت هاينونن به شمار مي آمد. كشورهاي حامي وي سال ها بخش پادماني آژانس را با مطالب اطلاعاتي خود عليه ايران تغذيه مي كردند و هاينونن نيز مي دانست البرادعي نمي تواند آشكارا با ائتلاف به رهبري آمريكا درباره اين موضوع رويارويي كند.
پورتر نوشته است: دولت بوش تهديد كرده بود البرادعي را در سال 2004 بركنار مي كند و با اكراه انتخاب دوباره وي به عنوان مدير كل آژانس در سال 2005 را قبول كرد. وي قدرت مقابله با برخي موضوعات را نداشت و مي توان گفت يوكيو امانو جانشين وي نيز حتي توانايي كمتري در برگزيدن يك موضع مستقل در ارتباط با ايران دارد.
اين روزنامه نگار مشهور آمريكايي در پايان مقاله خود نوشته است: روند سياسي كاري آژانس بين المللي انرژي اتمي به گونه اي است كه مي توان از هم اكنون اطمينان داشت جانشين هاينونن نيز به روند مشابهي درخصوص موضوع اتمي ايران ادامه مي دهد.
ريتر: هاينونن گاف اطلاعاتي داد
اسكات ريتر بازرس تسليحاتي سابق سازمان ملل هم رفتارهاينونن با موضوع مطالعات ادعايي را شديدا مورد انتقاد قرار داده است.
ريتر در 28 مرداد 87 در مورد مطالعات ادعايي مي گويد: من يك راهكار ساده از اين رايانه دارم. UNSCOM ، يك تيم از كارشناسان و تحليلگران رايانه اي، مشتمل بر سازمان «سيا» FBI و وزارت دفاع، بايد هياتي را تشكيل داده و لب تاپ ادعايي را مورد تحليل قرار دهند و با تهيه سندي بر حسب ترتيب زماني، اطلاعات داده شده به حافظه رايانه و چگونگي آن، منطق داده ها را بررسي كنند و اطمينان يابند كه همه چيز با عملكرد رايانه همخواني دارد، به ما بگويند كه در چه زماني رايانه روشن و اطلاعات بدان داده شده است؟
اين منتقد سياست هاي خارجي بوش در ادامه به شدت از هاينونن انتقاد كرده و مي گويد: پرسش كليدي اين است كه چرا آژانس به هاينونن، معاون فنلاندي امور ايمني و مامور و مسئول بازرسي فني اجازه مي دهد، حركتي تك نفره را به نيابت از آمريكا، انگليس و غيرمستقيم اسرائيل بر مبناي اطلاعاتي از منبعي غيرقابل اطمينان چون مجاهدين خلق به راه اندازد؟ علاوه بر آن، چرا افسار ماموري را چنين رها كرده اند تا اطلاعات حساس را در اختيار مطبوعات و گروه هاي غيرذيربط با تمايلات خاص سياسي قرار دهد تا در نتيجه، اتهامات تاييده نشده در افكار عمومي واقعي و مستند جلوه كند. در حالت عادي، اطلاعاتي كه به بيرون درز يافته اند همانند ادعاي تحقيقات اتمي ايران براي دستيابي به سلاح هاي اتمي مورد بررسي دقيق قرار مي گيرند تا منبع بروز اطلاعات يافته شود و اقدامات لازم براي جلوگيري و پايان دادن به آن انجام شود و هنوز در وين، امري مهم چون نقض پياپي حدود و اختيارات ازسوي هاينونن به عنوان مطلبي بي اهميت وانمود مي شود: همانند اين كه گوريل 800 پاندي خطرناكي را در اتاقي رها كنند و وانمود سازند كه چنين حيواني در آنجا نيست.