سجاد موسوي راضي گفت: بر پايه يافته هاي يک پژوهش، از هر سه نفر در فيس بوک مي توان يک نفر را براحتي از طريق عکس هاي او شناسايي کرد.
به گزارش مشرق به نقل از انتخاب، در اين راستا پژوهشگران از 93 دانشجوي داوطلب عکس گرفتند و به کمک اين عکس ها و نرم افزاري که به صورت عمومي در دسترس همه قرار دارد، توانستند در مدت 3 ثانيه صاحب هر عکس را در شبکه هاي اجتماعي رهگيري کنند.
در ادامه با استفاده از اطلاعات و شرح حال موجود در پروفايل شخصي افراد توانستند پنج رقم اول شماره تأمين اجتماعي آنها را در 27 درصد موارد بدرستي حدس بزنند.
اين پژوهش در دانشگاه کارنگي ملون در پيتسبورگ آمريکا با استفاده از نرم افزار تشخيص چهره موسوم به «پيت پت» انجام شد. اين نرم افزار بتازگي از سوي گوگل خريداري شده است.
پژوهشگران، 93 عکسي که از چهره دانشجويان داوطلب گرفته بودند با 261 هزار و 262 عکسي که به صورت عمومي در پروفايل کاربران فيس بوک در دسترس است، مقايسه کردند.
نرم افزار «پيت پت» در کمتر از 3 ثانيه، 10 عکس را که بيشترين شباهت را با عکس اصلي داشتند، فهرست کرد. در بيش از 30 درصد موارد، عکس شخص مورد نظر در ميان سه عکس ابتداي فهرست قرار داشت.
به گفته مدير اين پژوهش در نتيجه گسترش و تکامل فناوري، اينک شاهد همگاني شدن فرايند نظارت و پايش هستيم.
محققان بر اين باورند که جامعه مجازي فيس بوک با داشتن افزون بر 750 ميليون عضو در سراسر دنيا رفته رفته به «سامانه شناسايي پايه» در عرصه جهاني تبديل مي شود
در گذشته تنها عکس هايي که در دسترس عموم بود عکس هاي دانش آموزي و دانشجويي و تصاوير مجرمان بود که البته دسترسي و جستجو در ميان آنها چندان راحت و بي دردسر نبود.
اکنون دزدان هويت مي توانند تنها با گشت و گذار در اينترنت و تماشاي عکس هاي افراد به هرآنچه نياز دارند، دست پيدا کنند.
بر پايه يافته هاي اين طرح مطالعاتي، هويت تقريباً يک سوم افرادي را که در محيط دانشگاه کارنگي ملون قدم مي زنند مي توان در مدت چند ثانيه از طريق ترکيب اطلاعات به دست آمده از شبکه هاي اجتماعي، پردازش ابري و نيز يک وب کم ارزان قيمت شناسايي کرد.
پژوهشگران در جريان اين طرح تنها با چهار بار آزمون و خطا توانستند به پنج رقم ابتدايي شماره تأمين اجتماعي افراد مورد نظر دست يابند که آن را مي توان گنجينه گرانقدري براي سارقان هويت به شمار آورد.
زنجيره اطلاعاتي که به تشخيص هويت افراد مي انجامد با مواردي بسيار ساده و نامشخص(مثلاً تصوير از چهره يک نفر) آغاز مي شود.
پاول اهم، استاد حقوق دانشگاه کلرادو پس از مطالعه يافته هاي اين پژوهش تأکيد مي کند، همه اين شواهد نشان مي دهد «باز شناسي» افراد بسيار ساد ه تر از آن چيزي است که تصور مي شود.
از سوي ديگر، سامانه نرم افزاري تشخيص چهره «پيت پت» به نبرد فناورانه ميان گوگل و فيس بوک دامن زده است. گوگل که پيش از اين شبکه اجتماعي اختصاصي خود را با نام «گوگل پلاس» رونمايي و راه اندازي کرده بود اينک آماده مي شود تا آن را به «پيت پت» مسلح کند. البته، فيس بوک نيز بي کار ننشسته و امکان جديدي را در اختيار کاربران گذاشته که به کمک آن مي توانند عکس هاي دوستان خود را شناسايي کنند.
بر پايه گزارش سازمان ملي فناوري و استاندارد آمريکا، نسبت تشخيص هاي نادرست چنين نرم افزارهايي از 79 درصد در سال 1993 ميلادي به رقم باورنکردني 0/29 درصد در سال گذشته ميلادي کاهش يافته است.
پيش از اين در جريان نشست «همه پديده هاي ديجيتال»، مدير گوگل از نگراني هاي خود درباره سلطه فيس بوک بر دنياي شبکه هاي اجتماعي سخن گفته و بيم هاي خود را اين گونه بيان کرده بود: فيس بوک اولين روش عمومي براي ابهام زدايي از مقوله «هويت» است. از منظر تاريخي، چنين خدمات بنيادي و مهمي در اينترنت تنها به يک شرکت اختصاص نداشته است. تصور مي کنم وجود راه حل هاي جايگزين در اين زمينه براي صنعت اينترنت بي فايده نخواهد بود.
از سويي، سخنگوي فيس بوک نيز به وال استريت گفته است، اگر کاربران نمي خواهند شناسايي شوند از بارگذاري عکس هايشان در شرح فيس بوکي خود(پروفايل) خودداري کنند.
