سنگ پا كه نيست... شاه عربستان است

انتشار پيام مضحكي از سوي شاه عربستان تحت عنوان حمايت از مردم سوريه و انتقاد از دولت بشار اسد، باعث شد طيفي از مطبوعات غربي و عربي، او را به چالش بكشند. ملك عبدالله در پيامي تند، به تخطئه عملكرد دولت سوريه در حوادث اخير اين كشور پرداخته بود.
به گزارش کیهان، روزنامه انگليسي گاردين در واكنش به اين اقدام عجيب و غريب شاه عربستان نوشت: اينكه ملك عبدالله خواستار اصلاحات در سوريه شود هيچ بويي از واقعيت نداشته و عربستان كه خود رژيمي ديكتاتوري است،چيزي براي آموختن به سوريه در چنته ندارد.
اين روزنامه با اشاره به جلوگيري عربستان از هرگونه اعمال اصلاحات در كشور خود، پناه دادن به ديكتاتوري چون زين العابدين بن علي و دفاع ملك عبدالله از حسني مبارك و همچنين لشكركشي به بحرين با هدف سركوب قيام مردمي در اين كشور را مورد اشاره قرار داد و نوشت: به نظر نمي رسد جان شهروندان سوري براي سعودي ها ارزشي داشته باشد و يا اين كشور نگران پيشبرد دموكراسي در سوريه باشد!
گاردين با تأكيد بر نقش منفي عربستان سعودي در جريان انقلاب هاي عربي نوشت: اكنون به نظر مي رسد كه عربستان نقش منفي خود را در سوريه نيز بروز مي دهد.
گاردين تائيد مي كند: آنچه سعودي ها از آن در هراسند نه كشتار مردم سوريه بلكه نفوذ تشيع در اين كشور و بالاخص نفوذ ايران است. سعودي ها به اين اميد هستند كه بين ايران و سوريه شكاف ايجاد كنند.
تظاهر شاه عربستان به حمايت از مردم سوريه در حالي است كه وي خود دستور قتل عام تظاهركنندگان بحريني از سوي نظاميان اشغالگر سعودي را صادر كرد. وي همچنين در ماجراي تجاوزهاي وحشيانه رژيم صهيونيستي به لبنان و غزه در جريان دو جنگ 33و 22 روزه، به پشتيباني مالي و رسانه اي و سياسي از صهيونيست ها پرداخت و آن روز اساساً به فكر مردم عرب لبنان و فلسطين يا بحرين و يمن نبود.
همزمان با انتشار تحليل روزنامه گاردين، روزنامه كويتي الرأي نيز به ارزيابي موضع نچسب شاه عربستان پرداخته و مي نويسد: آقايان طوري از بشار اسد و نظام سوريه انتقاد مي كنند، گويي كه اپوزيسيون آن افراد بهتر و مقبول تري هستند. اصلاً مشخص نيست كه چرا رهبران عربي منطقه از ملك عبدالله، پادشاه عربستان گرفته تا محمد ششم، پادشاه دورترين كشور غرب عربي يعني مغرب همگي وقتي در تنگنا قرار مي گيرند، از شيعيان مايه مي گذارند. هيچ روشن نيست كه اگر شيعيان اين اندازه حائز اهميتند و مهم هستند پس چرا حقوق اوليه شان مورد توجه قرار نمي گيرد. پادشاه عربستان كه از وضعيت حقوق بشر در سوريه انتقاد مي كند و آن را نگران كننده مي داند چرا نگاهي به وضعيت حقوق بشر در كشور خودش نمي كند؟ آيا آقاي پادشاه مي داند كه شيعيان كشورش در چه وضعيت اسفناكي به سر مي برند؟
الراي مي افزايد: شيعيان خوب مي دانند وقتي حاكمان عرب در تنگناي شديد قرار مي گيرند اين شيعيان هستند كه بايد در صف قرباني هاي سياست هاي آنها قرار بگيرند. پادشاهان عرب برعكس مصر و تونس همواره شعار داده اند كه اگر قرار است سرنگون شويم بايد همه با هم از مردم گرفته تا تمامي امكانات كشور همه با هم نابود شويم. همواره گفته اند كه همه با هم سوار يك قايق هستيم و در درياي مشكلات شناوريم و اگر بنا باشد غرق شويم بايد همه باهم غرق شويم! مسئولان و مقام هاي شوراي همكاري خليج فارس به گونه اي نسبت به بحران سوريه هشدار مي دهند كه فراموش كرده اند كه عامل اصلي اين بحران كه تا به اين جا رسيده و احتمال آن كه آتشش دامن همه را بگيرد، بسيار وجود دارد، خودشان هستند كه از سياست هاي تنش زا در منطقه حمايت كردند و به سركوب آزادي خواهان قبل از هر جايي در خاك خودشان اقدام كردند.
در ادامه اين يادداشت آمده است: امروز پيام هاي هشدارآميز شوراي همكاري به سوريه در حالي فرستاده مي شود كه شيعيان در منطقه در وضعيت بسيار بدي به سر مي برند، در بحرين به جرم اين كه حقوق مساوي با اهل سنت مي خواهند به مسلخ اعدام سپرده مي شوند و در عربستان مهر سكوت دردناك بر دهانشان زده مي شود. در حالي كه شيعيان خليج فارس از اهالي خود منطقه هستند. آنها هم مثل ديگران شهروندند. حق آب و خاك دارند و صاحب تاريخي طولاني در منطقه اند. آنها هم به فكر وحدت و يكپارچگي كشورشان هستند و افق آينده را در زندگي مسالمت آميز با برادران اهل تسنن مي بينند.
اين روزنامه عربي در پايان نوشت: سؤال اين است كه آيا شيعيان منطقه چيزي كمتر از ديگر مردمان عرب دارند كه حتي يك بيانيه ساده در دفاع از حقوقشان صادر نشده و به گونه اي رفتار مي شود كه گويي ريختن خونشان مباح است؟ آقاي پادشاه شيعيان بحرين و كشورتان مستحق دلجويي نيستند؟