اين همه آدم كه در توالت فرنگي جا نمي شوند

سخنگوي گروهك ادوار تحكيم با ادعاي اينكه اعترافاتش تحت شكنجه بوده، چه چيزي را مي تواند انكار كند؟ حضور عناصر لائيك و وابسته به گروهك هايي نظير نهضت آزادي؟ ارتباط با منافقين؟ همكاري با گروهك هاي تجزيه طلب؟ يا مزدوري براي آمريكا و سازمان «سيا» را؟
اخيرا و در تداوم پروژه انكار روشنگري هاي عناصر فتنه گر بازداشت شده، نامه اي منتسب به عبدالله مؤمني سخنگوي گروهك ادوار تحكيم منتشر شد كه در آن ادعا شده نامبرده تحت شكنجه بوده و اظهارات وي نيز تحت فشار انجام شده است. اين پروژه در ادامه سناريوي «توالت فرنگي» (سناريوي زير سؤال بردن اعترافات و اظهارات مستند حمزه كرمي درباره خيانت ها و تخلفات مهدي هاشمي) به اجرا گذاشته شده است.
درهمين حال پايگاه اينترنتي «بولتن» به بررسي ادعاي شكنجه سخنگوي گروهك ادوار تحكيم و ابراز ترديد در اعترافات وي پرداخت. بولتن نيوز ابتدا اعترافات مؤمني را درج كرد مبني بر اينكه «يكي از دلايل انحراف، عدول از اصول و فقدان مرزبندي هاي روشن و اصولي در دفتر تحكيم است كه موجب كمرنگ شدن مرزبندي با گروهك هاي التقاطي نظير سازمان منافقين، گروهك هاي ماركسيستي، نهضت آزادي، ملي-مذهبي ها، و جنبش مسلمانان شد و استقلال تحكيم را نقض كرد تا جايي كه تصوير حضرت امام از آرم دفتر تحكيم حذف شد» و سپس پرسيد: آيا اين سخنان دروغ است و تحت فشار بيان شده است؟ آيا سعيد حبيبي دبير اسبق تشكيلات تحكيم يك كمونيست دوآتشه نيست، كه حتي خودش به صراحت اين مسئله را بيان كرده و مي كند؟ آيا افرادي چون مهدي اميني زاده و احمد زيدآبادي از اعضاي كنوني و سابق دفتر تحكيم و سازمان ادوار جزو عناصر شناخته شده نهضت آزادي و گروهك ملي-مذهبي نيستند؟ آيا ارتباط برخي اعضاي طيف غيرقانوني دفتر تحكيم وحدت با سرپل منافقين در خبرنامه اميركبير و دريافت پول از اين سازمان تروريستي به اثبات نرسيده است؟ وقاحت ادوار تحكيم به جايي رسيد كه در نشستي كه به بهانه عيد فطر در سال 87 در دفتر اين سازمان برگزار شد، فردي كه از طرف كميته بازداشت هاي خودسر دعوت شده بود پشت تريبون رفت و از سازمان منافقين دفاع كرد و به جمهوري اسلامي ناسزا گفت. آيا اين سازمان از محكومان و مرتبطان با گروهك تروريستي پژاك و گروههاي تجزيه طلب و فعالان قومي حمايت نكرد؟ آيا براي بيان اين امور مسلم كه اخبار و اطلاعات پيرامون آن در اختيار همگان است، نياز به شكنجه وجود دارد؟
اين پايگاه خبري همچنين درباره اعترافات «مومني» مبني بر اينكه «ما با نامه نگاري به مراجع بين المللي، اصل مشروعيت نظام را هدف گرفتيم و در خصوص انتخابات مجلس هفتم با نامه نگاري به خاوير سولانا رياست سياست خارجي اروپا، قبح دخالت بيگانگان در امور داخلي را شكستيم» مي پرسد: آيا اين نامه نگاري ها صورت نگرفته است؟ و آيا نامه نگاري با مسئولين بيگانه پيرامون مسائل داخلي از جمله انتخابات غير از دعوت از بيگانگان جهت دخالت در امور داخلي كشورمان است؟ آيا غير از اين است كه مومني و همفكران اش سرسپردگي به غرب را به حد اعلا رساندند و برخلاف مشي جنبش هاي دانشجويي در سراسر عالم، از حمله آمريكا به عراق حمايت كردند و اين فاجعه را طي بيانيه «بهار بغداد» جشن گرفتند؟!
سايت «بولتن» درباره اين اعترافات سخنگوي ادوار تحكيم كه «تعدادي از اعضاي ادوار در كلاس هاي آموزش براندازي نرم و انقلاب مخملي به مدت يك هفته در آلمان شركت كردند كه همه مخارج، هزينه هاي رفت و برگشت و اقامت توسط آمريكا و تحت پوشش يكي از نهادهاي حقوق بشري آمريكايي تامين شده بود» نوشت: آيا ابوالفضل جهاندار و سعيد درخشندي و چند نفر ديگر از اعضاي فعال دفتر تحكيم وحدت به اين سفر نرفتند و در بازگشت مورد محاكمه قرار نگرفتند و با توجه به مستندات متقن محكوم نشدند؟ تمام بخش هاي اعترافات اين مجرم امنيتي قابل اثبات است و حقايق مسلمي است كه جايي براي ترديد باقي نمي گذارد.
اين رسانه در پايان نوشته است: گويا فتنه گران علاقه وافري به توالت فرنگي دارند و به راحتي اين پروژه را رها نخواهند كرد و قصد بيرون كشيدن سر از اين منجلاب را ندارند.