تحلیلگر آمریکایی: سياست «دو مسيره» آمريكا مسير ايران را هموار كرده است

تحليلگر يك مجله آمريكايي سياست «دو مسيره» دولت اوباما در قبال ايران را به چالش گرفته و تصريح كرد اين رويكرد غلط در واقع، يك مسير بيشتر نيست و به بن بست رسيده است.
به گزارش کیهان، مقامات دولت اوباما مدعي اند طبق ديپلماسي دو مسيره از يك سو به فشار عليه ايران روي مي آورند و از سوي ديگر مشوق هايي را براي تشويق ايران به همكاري ارائه مي دهند.
استفان والت استاد روابط بين الملل دانشگاه هاروارد به نقد تحليل مشترك كنت پولاك و ري تكيه در اين باره كه از سوي مجله فارين پاليسي منتشر شده پرداخت و نوشت: سياست دو مسيره با شكست روبرو شده و با اين حال تكيه و پولاك مجددا تاكيد مي كنند بر اين سياست عمل شود. اين توصيه در حالي است كه در سياست هاي آمريكا، مصداقي تا اين اندازه واضح در زمينه فقدان محاسبه وجود ندارد.
تحليلگر آمريكايي معتقد است: درباره مشوق هاي ارائه شده و مخالفت تهران با آنها مبالغه و گزافه گويي زيادي صورت مي گيرد. در واقع اوباما و غرب، به اندازه تبليغات انجام گرفته بر مشوق ها تاكيد ندارند. آنها از مشوق ها سخن گفته اند اما در پس پرده، غالبا مجازات ها بودند كه نمود بيشتري داشته اند.
وي اضافه مي كند: علاوه بر اين ايالات متحده و متحدانش هيچگاه پيشنهاد هماهنگي را به ايران ارائه ندادند و بررسي فهرست مشوق ها به زماني موكول مي شد كه ايران با آنچه كاخ سفيد مي خواست، موافقت كند. به بيان ديگر آنچه كه تكيه و پولاك از آن به عنوان پيشنهاد راهي محترمانه به رهبران ايران از سوي آمريكا و متحدانش ياد مي كنند، به معني تن دادن ايران به خواست واشنگتن بوده است.
نويسنده فارين پاليسي معتقد است: در سياست رويكرد دوگانه ما به ايران مي گوييم كه آمريكا دشمن نيست و به دنبال روابط بهتر است و همچنين ايران نيازي به توليد انرژي هسته اي بازدارنده ندارد. اما در حالي كه اين تلاش براي نشان دادن حسن نيت آمريكا وجود دارد، در سويي ديگر از اين استراتژي تحريم ها عليه ايران تشديد شده و همواره تاكيد مي شود كه همه گزينه ها شامل گزينه نظامي روي ميز قرار داشته و حتي آمريكا از تغيير رژيم در ايران نيز خشنود مي شود. به اين ترتيب به نظر مي رسد كه اين سياست شانس اندكي در مصالحه با ايران داشته باشد و بيشتر، اين نگرش را در جمهوري اسلامي تقويت كند كه آمريكا قابل اعتماد نيست. سياست دو مسيره كه تركيبي از مشوق هاي دست و پا شكسته و تحريم هاي تقويت شده است به تهران اطمينان مي دهد كه بخشي از اين استراتژي هم كه خوب به نظر مي رسد تله اي براي به دام انداختن ايران است. اين سياست با شكست مواجه شده است.
والت در پايان خاطرنشان كرد: اكنون در شرايطي كه اين استراتژي با شكست مواجه شده، تكيه و پولاك بر تشديد آن از طريق افزايش تحريم ها، ايجاد شكاف در ايران و حتي گسيل داشتن نيروهاي ويژه به اين كشور و جنگ سايبري تاكيد دارند. اما تنها نتيجه اين رويكرد اين خواهد بود كه جمهوري اسلامي بيشتر به اهميت نوعي از بازدارندگي پي مي برد. به طور خلاصه تر بايد گفت كه افزايش فشارها، ايران را هرچه بيشتر به سوي هسته اي شدن سوق مي دهد. اين نتيجه اي است كه از يك دهه كاربرد يك استراتژي ناموفق به دست مي آيد. به جاي دنبال كردن يك سياست شكست خورده، ايالات متحده بايد در اهداف خود و نحوه دستيابي به آنها تجديدنظر كند. توقف غني سازي در بين كارت ها قرار ندارد اما شايد بتوان ايران را متقاعد كرد كه به باشگاه هسته اي ملحق نشود. اين رويكرد به معناي كاهش فشار، هماهنگي بيشتر و صبر كردن به جاي تاكيد براي دستيابي به راهكاري آني و سريع است.