پرچمِ ایمان
شورِ شیرین
پیامبر رحمت روزی در جمع اصحابش فرمود: " خدای حکیـم پسر عمویم علی را پرچمی قرار داده میان ایمان و نفاق، هرکس او را دوست داشته باشد مؤمن است. خدای حکیـم برادرم علی را جانشیـن من و راهِ هدایت قرار داده؛ او دربردارندهی سِـرّ من بوده و گنجینهی علمم است و جانشینـم در اهل و امت من. هرکس از امتم به او ظلم کند در پیـشگاهِ خدا شکایتش میکنم.1
مناسبت نوشت
صفحات این چند روز تاریخ لاله گون است! هم به نام لاله است و هم به رنگ لاله. لالهای نشکفته ولی در خون خفته. هنوز غم پدر قلب دختر را میآزارد. نمیفهمم؛ و نخواهم فهمید داغ غربتِ آسمانیترین خانواده را. نمیدانم چه شد! شیطان صفتی گفت: " خانه و اهل خانه را به آتش میکشم حتی اگر دختر پیامبر در آن باشد".2 داغِ دل بُـغضی میآفریند که اگر درکش کنیم باید خونابه از چشم بریزیم. عظمت مصیبت از سخن امام صادق ـ علیه السلام ـ فهمیـده می شود که فرمود: "نخستین کسانی که موردشان حکم میشود حضرت محسن بن علی بن ابیطالب و قاتل اوست"3
1 ـ بشارة المصطفی لشیعة المرتضی ، اثر جناب عماد الدین طبری ـ ره ـ ، ص 103 و 104. (با اندکی تصرف و حالتی داستان گونه)
2 ـ اسرار آل محمد ، اثر گرانسنگ جناب سلیم بن قیس هلالی ، حدیث4 ، ص 226.
3 ـ ترجمهی کامل الزیارات، باب 108 ، زیارات نادر و کمیاب، حدیث 11، ص 727.
http://shoreshirin.blog.ir
|