خطّ امام، يعنى آن مسلك و سلوك حكومتى امام امّت. يعنى چيزى ‏كه تفسيركننده نظام جمهورى اسلامى است. جمهورى اسلامى، مى‏تواند با جهتگيريهاى مختلفى تحقّق يابد. آنچه‏ كه اين جهتگيريها را به صواب نزديك مى‏كند و مورد قبول و اعتقاد امام رضوان‏ اللَّه ‏تعالى‏عليه بوده است، اينهاست:

اوّل، ايستادگى در برابر تحميل و نفوذ قدرتهاى خارجى و نداشتن سرِ سازش با اين قدرتها.
 
دوم اهتمام به تعبّد وعمل فردى و ايستادگى در برابر سلطه شيطان نفس و وسوسه‏هاى نفسانى.
 
سوم، اهميت دادن به توانايى ملتها و «اصل» دانستن آنها بود.
 
چهارم، اصرار بر وحدت مسلمين و مبارزه با تفرقه‏افكنى استكبار.
 
پنجم، اصرار بر ايجاد روابط سالم دوستانه با دولتها؛
 
ششم، اصرار بر شكستن حصار تحجّر و التقاط در فهم و عمل اسلامى و التزام به اسلام ناب.
 
هفتم، نقش محورى دادن به نجات محرومين و تأمين عدالت اجتماعى.
 
هشتم، توجّه ويژه به مبارزه با رژيم اشغالگر قدس و رژيم غاصب صهيونيستى بود.
 
نهم، حفظ وحدت ملى و ايجاد يكپارچگى در ميان ملت ايران و اصرار بر مقابله و مبارزه با هر شعار تفرقه افكنانه.
 
دهم، حفظ مردمى بودن حكومت و ايجاد رابطه با مردم و حفظ ارتباط با آنها.
 
يازدهم، اصرار بر سازندگى كشور و تحويل يك نمونه عملى از كشور و جامعه اسلامى به جهان،

بيانات در مراسم سالگرد ارتحال حضرت‏امام(ره) 14/3/1371